ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ Ο.ΣΥ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΟΠΛΟ ΜΑΣ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ - ΟΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ ΣΤΙΣ ΠΥΛΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΟΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΜΒΛΥΝΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

«Δεν δουλεύουμε-δεν ψωνίζουμε»: Απεργία των Ιδ. Υπαλλήλων την Κυριακή 1/11

Σε 24ωρη πανελλαδική απεργία στον κλάδου του εμπορίου προχωρά η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος την πρώτη Κυριακή των εκπτώσεων, την 1η Νοεμβρίου, με στόχο την ανατροπή της κυριακάτικης λειτουργίας των καταστημάτων και την επαναφορά της Κυριακής – Αργίας στον κλάδο :

Σε 24ωρη πανελλαδική απεργία στον κλάδου του εμπορίου προχωρά η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος την πρώτη Κυριακή των εκπτώσεων, την 1η Νοεμβρίου, με στόχο την ανατροπή της κυριακάτικης λειτουργίας των καταστημάτων και την επαναφορά της Κυριακής – Αργίας στον κλάδο. Η απεργία αποφασίστηκε κατά πλειοψηφία, ενώ ομόφωνη ήταν η απόφαση για συμμετοχή της Ομοσπονδίας στη Πανεργατική – Πανελλαδική Απεργία, στις 12/11/2015, που προκήρυξαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.

Το Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια καλεί σε απεργιακή διαδήλωση, την Κυιακή, στις 13:00, στην Ερμού:


«Είναι κι αυτή η Κυριακή που πάντα αργοπεθαίνω…»

Αυτή την Κυριακή, 1η Νοεμβρη, η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) καλεί σε 24ωρη Πανελλαδική Απεργία στο Εμπόριο, «ενάντια στη συνέχιση της εφαρμογής του μνημονιακού – αντεργατικού νομοθετικού πλαισίου, που επιτρέπει την ελεύθερη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές και καταργεί την Κυριακή Αργία για τους εργαζόμενους». Είναι μια απεργία με ευρύτερη σημασία.

Φυ­σι­κά, κάθε απερ­γία, κάθε δι­καί­ω­μα και κάθε κα­τά­κτη­ση του κάθε κλά­δου είναι υψί­στης ση­μα­σί­ας και για όλους τους υπό­λοι­πους. Η μάχη για την Κυ­ρια­κή ξε­χω­ρί­ζει ωστό­σο. 
Ξε­χω­ρί­ζει ως ση­μείο συ­νά­ντη­σης δια­φο­ρε­τι­κών κοι­νω­νι­κών στρω­μά­των, αφού πα­ράλ­λη­λα με την επί­θε­ση στην ερ­γα­σία απο­τε­λεί και όχημα κυ­ριαρ­χί­ας των με­γά­λων αλυ­σί­δων στην αγορά, θε­σμί­ζο­ντας μια εντα­τι­κο­ποί­η­ση την οποία δεν μπο­ρούν να πα­ρα­κο­λου­θή­σουν οι πολύ μι­κρές επι­χει­ρή­σεις. Ξε­χω­ρί­ζει όμως ακόμη πε­ρισ­σό­τε­ρο ως ση­μείο συ­μπύ­κνω­σης των βιο­πο­λι­τι­κών προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων της νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης κυ­ριαρ­χί­ας, ως λο­γι­κής από­λη­ξης του κα­πι­τα­λι­στι­κού φα­ντα­σια­κού πα­ρα­γω­γής και κα­τα­νά­λω­σης.

Η απορ­ρύθ­μι­ση της αγο­ράς ερ­γα­σί­ας, η ελα­στι­κο­ποί­η­ση των ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων και η ερ­γα­σια­κή επι­σφά­λεια, απο­τε­λούν στα­θε­ρή επι­λο­γή των ευ­ρω­παϊ­κών ελίτ ήδη από τη δε­κα­ε­τία του ’90, πολύ πριν την ευ­και­ρία ανα­δια­νο­μής υπέρ του κε­φα­λαί­ου που πα­ρου­σιά­στη­κε με την κρίση του 2007. Σε μια προ­σπά­θεια κα­τα­νό­η­σης των συ­νε­πειών για την κα­θη­με­ρι­νή ζωή αλλά και για προ­πα­γαν­δι­στι­κούς λό­γους, αρ­χι­κά το ιτα­λι­κό και το γαλ­λι­κό κί­νη­μα είχαν μά­λι­στα πε­ρι­γρά­ψει αυτόν τον τύπο ερ­γα­ζο­μέ­νου ως νέο υπο­κεί­με­νο.
 Και στα ελ­λη­νι­κά χρη­σι­μο­ποιεί­ται ο όρος «πρε­κα­ριά­το».
 Είναι αλή­θεια ότι ο «προ­λε­τά­ριος» ως έν­νοια είναι έτσι κι αλ­λιώς εκεί­νος που δεν έχει τί­πο­τε, και από αυτή την άποψη πε­ριτ­τεύ­ει ίσως να μι­λά­με για «πρε­κα­ριά­το». Είναι αλή­θεια ότι θα μπο­ρού­σα­με να μι­λά­με απλώς για υπο­χώ­ρη­ση των συν­θη­κών ερ­γα­σί­ας, για επι­στρο­φή στον 19ο αιώνα, όπως λέ­γε­ται συχνά.
 Από την άλλη όμως, με τον τρόπο αυτό θα χά­να­με το νέο μέσα στο πα­λαιό, τις ει­δι­κές συν­θή­κες και τους συ­γκε­κρι­μέ­νους πα­ρά­γο­ντες, τις τε­χνο­λο­γι­κές και κοι­νω­νι­κές, τις ιστο­ρι­κές πα­ρα­μέ­τρους που δια­φο­ρο­ποιούν τις ση­με­ρι­νές σχέ­σεις ερ­γα­σί­ας αλλά και τα στρώ­μα­τα και τις κοι­νω­νι­κές ομά­δες με­τα­ξύ τους. Αδυ­να­τού­με έτσι να κα­τα­λά­βου­με πώς και γιατί ένα μέτρο δεν συ­να­ντά τις κοι­νω­νι­κές αντι­στά­σεις που θα πε­ρι­μέ­να­με, παρά τη συμ­βο­λι­κή του ση­μα­σία και τις έξυ­πνες κα­μπά­νιες.

Δυ­στυ­χώς ή ευ­τυ­χώς, ο αγώ­νας για την Κυ­ρια­κά­τι­κη Αργία είναι πρώτα αγώ­νας των «πρε­κά­ριων», των «επι­σφα­λών», νέων, γυ­ναι­κών, με­τα­να­στών, υπα­μει­βό­με­νων, ανα­σφά­λι­στων, χωρίς στα­θε­ρή επαγ­γελ­μα­τι­κή ταυ­τό­τη­τα, χωρίς πι­θα­νό­τη­τες επαγ­γελ­μα­τι­κής ανέ­λι­ξης και, αυτό που μας εν­δια­φέ­ρει εδώ, ερ­γα­ζό­με­νων που δεν προ­σεγ­γί­ζουν τη με­σαία τάξη ει­σο­δη­μα­τι­κά και που δεν σχε­τί­ζο­νται πο­λι­τι­σμι­κά, ορ­γα­νω­τι­κά και πο­λι­τι­κά με την πα­ρα­δο­σια­κή ερ­γα­τι­κή τάξη και τα δη­μο­σιο­ϋ­παλ­λη­λι­κά στρώ­μα­τα. 
Είναι αγώ­νας των πε­ρι­θω­ριο­ποι­η­μέ­νων, που πα­ρά­γει μα­ζι­κά το νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο υπό­δειγ­μα. 
Για να το κά­νου­με λιανά, ενώ θα βρού­με στο κοι­νο­βού­λιο μια σειρά από ερ­γα­ζό­με­νους σε το­μείς όπως η υγεία και η εκ­παί­δευ­ση, δεν θα βρού­με καμιά πω­λή­τρια και κα­νέ­ναν ντε­λι­βε­ρά. 
Αυτή η ει­κό­να γε­νι­κό­τε­ρης υπο­εκ­προ­σώ­πη­σης και πλή­ρους επι­σφά­λειας, αυτή η έλ­λει­ψη δι­καιω­μά­των και «φωνής», πα­ρα­πέ­μπει εν μέρει στην έν­νοια του παρία –αν θέ­λου­με ανα­φο­ρά στο ρω­μαϊ­κό πα­ρελ­θόν για να βά­λου­με μια τάξη στις δια­κρί­σεις- και όχι στον ρω­μαίο πο­λί­τη χωρίς ιδιο­κτη­σία -που δια­τη­ρεί ωστό­σο δι­καιώ­μα­τα–, από όπου αντλεί ο Μαρξ την έν­νοια του προ­λε­τά­ριου. 
Αυτή η πα­ρα­τή­ρη­ση ελ­πί­ζω να φω­τί­ζει λίγο και τον τύπο κοι­νω­νι­κής με­τα­βο­λής που συ­ντε­λεί­ται και συμ­βο­λί­ζε­ται από την κα­τάρ­γη­ση της Κυ­ρια­κά­τι­κης Αρ­γί­ας, αλλά και τους λό­γους για τους οποί­ους δεν συ­να­ντά τη γε­νι­κή κα­τα­κραυ­γή.

Στο επί­πε­δο τώρα της δια­χεί­ρι­σης της ζωής και του θα­νά­του, στο επί­πε­δο τηςβιο­πο­λι­τι­κής, η κα­τάρ­γη­ση της Κυ­ρια­κά­τι­κης Αρ­γί­ας έρ­χε­ται να υπο­γραμ­μί­σει ότι το ο τύπος αυτός ερ­γα­ζό­με­νου, ο τύπος αυτός αν­θρώ­που, δεν προ­βλέ­πε­ται να έχει οι­κο­γε­νεια­κή ζωή και άρα οι­κο­γέ­νεια. 
Γε­νι­κό­τε­ρα η ανα­σφά­λι­στη ερ­γα­σία, οι χα­μη­λές έως ανύ­παρ­κτες αμοι­βές, η κα­τάρ­γη­ση της σύ­ντα­ξης στην πράξη, τα ωρά­ρια λά­στι­χο και η υπε­ρερ­γα­σία, υπο­δει­κνύ­ουν την πα­ραί­τη­ση από το εν­δια­φέ­ρον για την ανα­πα­ρα­γω­γή ενός ερ­γα­τι­κού δυ­να­μι­κού που βρί­σκε­ται εν αφθο­νία. 
Μοιά­ζει να αμ­φι­σβη­τεί­ται η δια­λε­κτι­κή σχέση κε­φα­λαί­ου -ερ­γα­σί­ας. Κα­νέ­να από τα δύο δεν έχει πια ανά­γκη το άλλο και παίρ­νου­με μέρος σε μια γυμνή πάλη.

Τέλος, η κα­τα­νά­λω­ση τις Κυ­ρια­κές απο­τε­λεί στιγ­μή ολο­κλή­ρω­σης της αποι­κιο­ποί­η­σης του φα­ντα­σια­κού από την οι­κο­νο­μία. Το πα­ρα­γω­γι­κό κτή­νος συ­μπλη­ρώ­νε­ται από το κα­τα­να­λω­τι­κό κτή­νος.
 Η ανά­πτυ­ξη, ως ανέ­φι­κτος πλέον οι­κο­νο­μι­κός στό­χος, που εξυ­πη­ρε­τεί πά­ντο­τε μειο­ψη­φί­ες, βγαί­νει από τα κεί­με­να των πο­λι­τι­κών ταγών για να κα­τα­δυ­να­στεύ­σει την κα­θη­με­ρι­νή ζωή συ­ντε­λώ­ντας μια σχε­δόν αν­θρω­πο­λο­γι­κή κα­τα­στρο­φή. Στο όνομα της ανά­πτυ­ξης, όλος ο χρό­νος πρέ­πει να είναι χρό­νος πα­ρα­γω­γής και κα­τα­νά­λω­σης.

Αυτό δεν ση­μαί­νει ότι η απο­τε­λε­σμα­τι­κή στάση είναι η νο­σταλ­γία της Κυ­ρια­κής ως στιγ­μής ανα­πα­ρα­γω­γής της ερ­γα­τι­κής δύ­να­μης, δη­λα­δή ως ορ­γα­νι­κής στιγ­μής του κύ­κλου πα­ρα­γω­γή-κα­τα­νά­λω­ση του animal laborans, η νο­σταλ­γία της νε­ω­τε­ρι­κής κρα­τι­κής ρύθ­μι­σης της ζωής απέ­να­ντι στη με­τα­νε­ω­τε­ρι­κή νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη απο­ρύθ­μι­ση, η κυ­ρια­κά­τι­κη λει­τουρ­γία στην Εκ­κλη­σία της ενο­ρί­ας αντί για την επί­σκε­ψη στο mall. Δεν είναι τυ­χαίο που οι Κα­τσι­μι­χαί­οι μι­σούν τις Κυ­ρια­κές και τα Υπό­γεια Ρεύ­μα­τα τις Κυ­ρια­κές αρ­γο­πε­θαί­νουν. 
 Διεκ­δι­κού­με τις Κυ­ρια­κές μας όπως διεκ­δι­κού­με και όλες τις μέρες και τις ώρες της ζωής, διεκ­δι­κού­με τη ζωή αντί για την επι­βί­ω­ση. Κι αυτή την Κυ­ρια­κή δεν ψω­νί­ζου­με, πάμε στα πάρκα και στις πα­ρα­λί­ες, στις πλα­τεί­ες και στα μου­σεία. Ναι, στα μου­σεία, εκεί που ανή­κει η εκ­με­τάλ­λευ­ση αν­θρώ­που από άν­θρω­πο.

Θεσσαλονίκη: Προαιρετική η λειτουργία των καταστημάτων την Κυριακή

Προαιρετική θα είναι η λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων την Κυριακή, 1η Νοεμβρίου, στη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με ανακοίνωση του Εμπορικού Συλλόγου της πόλης.

Τα καταστήματα θα λειτουργήσουν την Κυριακή, με αφορμή την έναρξη της ενδιάμεσης φθινοπωρινής εκπτωτικής περιόδου, η οποία θα διαρκέσει έως τις 10 Νοεμβρίου. Το προτεινόμενο ωράριο λειτουργίας για την προσεχή Κυριακή είναι 11:00 με 18:00.  


πηγή:kinisienergoipolites.
Αναρτήθηκε από: ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ Ο.ΣΥ. στις 8:06 π.μ.

Search

Follow Us